Czas słuchania. Siadania u stóp Mistrza. Właśnie wtedy, gdy media donoszą o ponad pięciu tysiącach zarażonych, gdy zmienia się kolor strefy, w której się znajdujemy, prowadząc kurs formacyjny dla uczestników z różnych stron kraju (w reżimie sanitarnym). Trwanie pomimo przeciwności. Czas rozmów w maseczkach, uścisków dłoni w medycznych rękawiczkach, posiłków w dystansie społecznym. Łez, śmiechu, modlitw, spacerów w pięknym otoczeniu, żartów, zadumy, wspólnego działania i pogody ducha. Czas trudniejszych sytuacji, szybkich decyzji, wsparcia, życzliwości, dobrych słów, poczucia, że jesteśmy jedno, że wskoczymy za siebie w ogień. Ostatnią koszulę oddamy, a nawet: ostatnie waciki do demakijażu oczu ; )
Dobrze jest wiedzieć i widzieć, że Pan działa także wtedy, gdy jesteśmy ograniczeni pandemią i obowiązującymi obostrzeniami. Nie przestaje dotykać serc, przemieniać, przekonywać, że to do Niego należy ostatnie słowo, jak w pieśni gospel, którą nucę od rana, a z pomocą elektronicznego tłumacza przekładam w ułomnej formie na mój ojczysty język:
„Boże, masz ostatnie słowo,
Ostatnie słowo w moim życiu.
Boże, Twoje słowo jest ustalone,
Ustalone na zawsze.

Jesteś nieskończony,
Jesteś ostateczny.
Ufamy Ci, ufamy Tobie!
Jesteś nieskończony,
Jesteś ostateczny.
Ufamy Ci, ufamy Tobie!

Boże, masz ostatnie słowo,
Ostatnie słowo w moim życiu.
Boże, Twoje słowo, to ustalone
To ustalone na zawsze.

Jesteś nieskończony,
Jesteś ostateczny.
Ufamy Ci, ufamy Tobie!
Jesteś nieskończony,
Jesteś ostateczny.
Ufamy Ci, ufamy Tobie!

Ty jesteś Bogiem,
nigdy nie zawodzisz.
Ufamy Ci,
Ufamy Ci!
Jesteś nieskończony
Jesteś ostateczny
Ufamy Tobie! Ufamy Tobie, Panie!

(„The Ultimate”, Phil Thomson, Shana Wilson)
***
„Każde słowo Boga w ogniu wypróbowane,
tarczą jest dla tych, co się Doń uciekają.” (Prz 30,5)