Prawdziwe „Ptasie radio” w gałęziach przy drodze – ptaki przekrzykują się między sobą. Podchodzę po cichu, by im się bezkarnie przyjrzeć i wtedy milkną jak na zawołanie.
Wdycham głęboko wiosenne powietrze. Jeszcze chłodne, ale wyczuwalne są w nim nuty budzącej się przyrody.
Zachwycają mnie forsycje i niepozorne zielone listki jakiegoś krzewu, którego nazwy niestety nie znam.
Mam wrażenie, że nie tylko przyroda budzi się do życia – również ja się budzę. I nie mam na myśli jedynie regeneracji po chorobie, ale duchowe orzeźwienie, jakiego od jakiegoś czasu doświadczam.
Mam głęboki pokój po ostatniej spowiedzi i nie mogę się już doczekać Wielkanocy. To moje ulubione święta…
Nie tylko dlatego, że przypadają wiosną. Przede wszystkim z powodu tego, co wtedy celebrujemy: to zwycięstwo nad tym wszystkim, co na co dzień próbuje nam wykrzyczeć w twarz, że nie ma nic nad nie silniejszego. A jednak: zwycięstwo nad śmiercią, nad grzechem, nad beznadzieją i ciemnością jest faktem. Nawet nie jest kwestią domysłów, spekulacji czy pobożnych życzeń.
Jest faktem. Już się dokonało. Amen.
***
„Wiara jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy.” (Hbr 11, 1)